پاداش صدقه (قرآن)مؤمنانی که مقداری از اموالشان را صدقه می‌دهند و دیگران را دعوت به پرداخت صدق می‌کنند از پاداش الهی بهره‌مند خواهند شد. ۱ - پاداش الهیصدقه، موجب برخوردارى از ثواب الهى: ۱. خذ من أمولهم صدقة تطهّرهم وتزكّيهم بها وصلّ عليهم إنّ صلوتك سكن لّهم واللّه سميع عليم• وقل اعملوا فسيرى اللّه عملكم ورسوله والمؤمنون وستردّون إلى علم الغيب والشّهدة فينبّئكم بما كنتم تعملون. منظور از «رؤيت» در «سيرى اللّه عملكم» علم است. و معنا چنين مى‌شود: خدا اين عمل شما (توبه و صدقه دادن) را مى‌بيند و پاداش مى‌دهد. و مقصود از «صدقه» بنا بر قول بيشتر مفسّران، صدقه واجب مى‌باشد. ۲. ... وتصدّق علينآ إنّ اللّه يجزى المتصدّقين. ۳. ... والمتصدّقين والمتصدّقت ... أعدّ اللّه لهم مّغفرة وأجرا عظيما. ۴. إنّ المصّدّقين والمصّدّقت ... يضعف لهم ولهم أجر كريم. ۵. والّذين فى أمولهم حقٌّ مّعلوم• لّلسّال والمحروم• أولك فى جنَّت مّكرمون. طبق روايتى از امام صادق (علیه‌السلام) «حق معلوم» زکات واجب نيست، بلكه آن مقدار صدقه‌اى است كه جمعه يا هر روز از مالت بيرون مى‌كنى. ۲ - پاداش عظیمتلاش در جهت دعوت مردم به دادن صدقه، از موجبات بهره‌مندى از ثواب بزرگ الهى: ... من أمر بصدقة ... ومن يفعل ذلك ابتغآء مرضات اللّه فسوف نؤتيه أجرا عظيما. ۳ - پاداش مضاعف الهیپرداخت صدقه براى جلب رضایت خداوند، موجب برخوردارى از پاداش مضاعف الهى: وما ءاتيتم مّن رّبا لّيربوا فى أمول النّاس فلايربوا عند اللّه وما ءاتيتم مّن زكوة تريدون وجه اللّه فأولك هم المضعفون. مقصود از «زكوة» مطلق صدقه است. ۴ - پانویس۵ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۷، ص۱۴۵، برگرفته از مقاله «پاداش صدقه». |